Beschrijving
In 1947 werd een bronzen gedenkplaat in witte Euville-steen aangebracht op de muur van gemeenteschool Calevoet als eerbetoon aan André Didier, voormalig onderwijzer van de school en verzetsstrijder tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Deze gedenkplaat werd ingehuldigd tijdens een sobere plechtigheid op de speelplaats van de school op vrijdag 31 oktober 1947. De leerlingen zongen als eerbetoon aan hun vroegere leraar. De plechtigheid werd bijgewoond door de vrouw en de dochter van André Didier, de schepen van Openbaar Onderwijs van Anderlecht en het gemeentebestuur van Ukkel. De burgemeester van Ukkel, Jean Herinckx, schetste het leven en de daden van deze leerkracht alvorens de gedenkplaat te onthullen.
Biografie van André Didier
André Didier is geboren op 1 september 1904 in Schaarbeek. Er zijn weinig details bekend over zijn vroege jaren, maar in 1922 begon hij te studeren aan de École normale de Bruxelles, met de ambitie om onderwijzer te worden. Hij studeerde af in 1925, begon zijn onderwijscarrière en huwde op 27 december 1930 met Marcelle Claes, onderwijzeres in Anderlecht. Twee jaar later kregen ze een dochter, Mireille.
Na lesgegeven te hebben in verschillende scholen kreeg André Didier begin jaren ’30 een betrekking in gemeenteschool Calevoet. Hij stond bekend om de kwaliteit van zijn lessen en werd gewaardeerd door zowel zijn collega’s als de ouders van zijn leerlingen.
Engagement in het verzet
Toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak, sloot Didier zich in 1941 op 36-jarige leeftijd aan bij het verzet. Hij raakte actief betrokken in het Clarence-netwerk, een Belgisch-Frans inlichtingennetwerk, en in de Belgische Nationale Beweging (BNB), een groot verzetsnetwerk dat zich bezighield met uiteenlopende activiteiten zoals de sluikpers, sabotage, het verzamelen van inlichtingen en ontsnappingsroutes.
In het kader van zijn clandestiene activiteiten nam André Didier deel aan illegale radio-uitzendingen, drukte en verspreidde hij valse documenten, saboteerde hij installaties en verspreidde hij clandestiene pamfletten en dagbladen. Hij verspreidde titels als La Voix des Belges (dagblad van de BNB) en Insoumis. Zijn inzet voor het vaderland bleef niet beperkt tot deze daden: in zijn klas leerde hij zijn leerlingen patriottische waarden, wat hem in 1943 een bezoek van een Duitse officier opleverde.
Arrestatie en tragisch einde
Op 20 januari 1944 werd André Didier, waarschijnlijk op basis van een tip, op school gearresteerd en gevangengenomen in Sint-Gillis. Daarna werd hij gedeporteerd naar het concentratiekamp Flossenbürg in Beieren. De precieze omstandigheden van zijn dood blijven onzeker. Een kampgenoot, die in maart 1945 bevrijd werd, getuigde dat hij André Didier ernstig ziek zag vlak voordat hij zelf uit het kamp vertrok. De Duitse autoriteiten hebben nooit een overlijdensakte afgegeven, maar er wordt verondersteld dat Didier op 7 maart 1945 in Flossenbürg gestorven is.
